Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka - przyciąga i zniewala ...
Samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka - przyciąga i zniewala otoczenie.
Dopiero wówczas, gdy dostrzeżemy, że żaden człowiek nie jest zupełnie czarny jak diabeł, ani też zupełnie biały, jak anioł, lecz, że wszyscy jesteśmy, jak zebry w paski lub szarzy, jak orły i dopiero wówczas, gdy wyciągniemy z tego spostrzeżenia praktyczny wniosek, mamy możność naprawdę zrozumieć ludzi.
Lepiej otaczać się ludźmi nudnymi ale dobrymi lojalnymi i przewidywalnymi niż żyć z błyskotliwym w niepewności co przyniesie następny dzień, godzina, minuta...
Dzieci są skrzydłami człowieka.
Przy okrągłym stole zawsze siada za dużo ludzi.
Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.
Człowiek nigdy nie jest aż tak zajęty, by nie móc poplotkować.
W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.
W naszym społeczeństwie jeden przed drugim ma lęk. Nie tyle boi się drugiego człowieka, ile ma strach, że ten drugi człowiek jest inny.
Ludzie skłonni są myśleć, że to, co jest legalne, musi być dobre.
Wielcy ludzie są dumni, mali - próżni.