Tchórz wiele razy umiera, nim umrze.
Człowiek waleczny kona tylko raz.
Ze wszystkich dziwów o jakich słyszałem
najbardziej zawsze zdumiewał mnie jeden:
że ludzie boją się śmierci, choć wiedzą, iż
nadejść musi i prędzej czy później - nadejdzie.
Geniusz ludzki może oddychać swobodnie tylko w atmosferze wolności.
Przyzwoity człowiek nie pisze, nie gra na scenie, nie komponuje.
Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.
Próbą złota jest ogień,nieszczęście - dzielnych ludzi.
Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.
Człowiek najgłośniej wydziera się w pieluszkach.Potem stopniowo spuszcza z tonu.
Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.
- No i tak się zdarzyło, że zakochałem się w niej dokładnie wtedy, gdy ona odkochała się we mnie. Niezła ironia losu, co nie?
- To nazywasz ironią losu? Ja dostałem wpierdol na ulicy Sympatycznej.
Nigdy nie będzie postępowym coś, co nie wyrasta z ludzkiej wolności i moralnego współdziałania.
Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.
