Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.

 Skórka jabłka jest złoto-malinowa, lecz w środku, w miąższu, tkwi robak.
Wbrew pozorom to robak, a nie skórka jabłka stanowi dowód, że owoc dojrzał. Złota skórka niekiedy kryje kwaśny owoc, robak zaś ciągnie tylko do słodyczy. Nie myśl, że robaczywe jabłko jest niezdatne do jedzenia. Robak je tylko napoczął, właśnie dlatego, że jest soczyste i słodki.
Robak żyje dzięki temu. Nikt go nie lubi, a przecież on chce tylko żyć.

 Gdybyśmy byli tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych rozmów.

 Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.

 Prawda, której nie dano wiary,
może człowieka boleć o wiele
bardziej niż kłamstwo .

 Raz na jakiś czas w naszym życiu pojawiają się ludzie, po których sprzątamy latami...

 Najgorszymi wrogami są nasi bliscy, którzy znają nasze słabe punkty i wiedzą jak uderzyć.

 Być człowiekiem, to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd
w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które
odnieśli nasi towarzysze. To
kładąc swą cegłę czuć, że się
bierze udział w budowie świata.

 Strzeż się nie ludzi – złych, ale nie – ludzi, bo któż jest dobry?

 Jak rozkoszne jest towarzystwo wspaniałomyślnych ludzi, którzy nie zwracają uwagi na drobnostki, a mają otwarte oczy na to, co w otaczającym ich świecie jest dobre i wartościowe.

 Mówią, że najpiękniejszy uśmiech
ma ten, który wiele wycierpiał.