Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim ...
Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim wspólna.
Ludzie bliscy są sobie bliscy nawet jeśli są daleko.
Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.
Nie zawsze jest tak jak się człowiekowi wydaje.
Człowiek wie, co ma, ale nie wie, co dostanie.
Człowiek jest mieszaniną pychy i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi; pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.
Czasu nigdy nie cofniesz, najpiękniejsze chwile kiedyś się skończą, frajer zawsze będzie frajerem, a ideału nie znajdziesz...
Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.
Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.
Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.
Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.