Miarą człowieka jest ukrywanie cierpień.

 Człowiek jest tym, co zje.

 W zabawie ujawniamy, jakimi jesteśmy ludźmi.

 Każdy jest jak książka, tylko ludzie mają róże okładki.

 Geniusz to człowiek rozwiązujący problemy, o których nie wiemy, że je mamy.

 Wiedzy nabywa się czytając książki, lecz wiedzę najpotrzebniejszą – znajomość świata – zdobywa się czytając w żywych ludziach i studiując wszystkie ich wydania.

 Serce dodaje kolorów wszystkiemu, co człowiek widzi, słyszy i wie.

 Prasa musi mieć swobodę mówienia wszystkiego,by niektórzy ludzie nie mieli swobody robienia wszystkiego.

 Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.

 Potulni może kiedyś odziedziczą Ziemię, ale w tej chwili należy ona do zarozumiałych, takich jak ja.

 Młodym jest się tylko raz,
ale pamięta się o tym całe życie.