Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 Wielkie cierpienia zmniejszają wrażliwość na mniejsze, a za to mniejsze dokuczają dotkliwie, gdy nie ma wielkich.

 Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.

 Aby zapanować nad człowiekiem, trzeba sprawić, by zaczął się bać.

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień
przypadający na jednego człowieka.
Podobno dostajemy ich tyle ile
jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Nie należy sądzić, że diabeł kusi jedynie ludzi genialnych. Gardzi zapewne głupcami, ale nie lekceważy ich pomocy. Przeciwnie, pokłada w nich wielkie nadzieje.

 Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!

 Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Najważniejsze na tym świecie jest dla nas, abyśmy nie wiedzieli, co przyniesie nam przyszłość. Gdybyśmy ją znali, teraźniejszość mogłaby nie istnieć.

 Nieuczciwy i zły człowiek nie cierpi uczciwości drugich.