Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 Nikt nie jest zobowiązany, by
kogokolwiek lubić, ale istnieje
pewna rzecz, o której warto pamiętać: szacunek.

 Świat wypadł mi z moich rąk.
Jakoś tak nie jest mi nawet żal.

 Wiele problemów by znikło, gdyby
ludzie nauczyli się mówić jeden z
drugim, a nie jeden o drugim.

 Przeciw prawom prawdopodobieństwa człowiek
ma do dyspozycji swoją nieobliczalność.

 Myślałam o tym, jak to człowiek latami
siedzi i czeka, aż zacznie się jego życie.

 Naszym problemem jest brak
rozmowy, połowy stresów by nie było,
gdybyśmy mówili, o co nam chodzi.

 Niektórzy najbardziej pomagają, gdy nie przeszkadzają.

 Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.

 Człowiek nieskończenie przerasta człowieka.

 Ludzie powinni się mierzyć duszami, a nie kieszeniami.