Istoty ludzkie to jedyny gatunek zwierząt, których szczerze się obawiam.

 Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi.

 Niektórzy najbardziej pomagają, gdy nie przeszkadzają.

 Zwyczaj jest wielkim przewodnikiem życia ludzkiego.

 Każdy jest jak książka, tylko ludzie mają róże okładki.

 Kto chce się najeść bez ryzyka, często chodzi głodny.

 Lepiej być dziwnym dla innych niż obcym dla siebie.

 To właśnie robią ludzie
w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą.

 To cecha potworów, że
same się tak nie postrzegają. Pewien smok, który grasował w wiosce i pożerał dziewice, gdy usłyszał krzyk: „Potwór!” obejrzał się za siebie .

 Nie jesteśmy, by spożywać urok świata, ale po to, by go tworzyć i przetaczać przez czasy jak skałę złotą.

 Obie rzeczy: zarówno to, przed czym uciekasz,
jak i to, za czym wzdychasz, są w tobie.