
Jednym z najcięższych wykroczeń człowieka jest upór wobec tego, co ...
Jednym z najcięższych wykroczeń człowieka jest upór wobec tego, co uważamy za miłe i ładne.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Człowiek myślący niczego nie przyrzeka z wyjątkiem tego, że pozostanie myślącym człowiekiem.
Ludzie ograniczeni, a przy tym fanatycy, stanowią plagę ludzkości. Biada państwu, w którym tacy ludzie mają władzę. Są nietolerancyjni i pozbawieni wszelkich skrupułów. Uważają, że cały świat kłamie,
a tylko oni mówią prawdę.
Kto chce wolności bez zamieszek, chce deszczu bez burzy.
Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.
Jeśli człowiek na początku jest pewny, kończy na wątpliwościach, ale jeśli zaczyna od wątpliwości, dojdzie do pewników.
Jestem kimś, kto umiera w środku, ale mimo to nadal ma trochę nadziei na coś niemożliwego.
Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.
Nie ma sprawiedliwości.
Jestem tylko Ja.
Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać.