Człowiek jest nikczemnością zdolną czasami się zawstydzić.

 Z jednej strony bywamy nieprzewidywalni i ranimy się własnym egoizmem, a z drugiej - potrafimy w trudnych chwilach obudzić w sobie tyle miłości dla bliskiej osoby, gdy tylko ktoś z nas jej potrzebuje...

 Zastanawiające jak wielu spośród kastratów na temat sztuki śpiewa basem.

 Kłamstwo zwizualizowane nazywamy reklamą.

 Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.

 Dojrzałość oznacza stabilność. Tak jak nie stawiasz telewizora na chybotliwej szafce, tak nie wiążesz swojego życia z kimś, kogo nie możesz być pewnym. Przewidywalność, nawet w spontaniczności, jest jednak ważna.

 Bagaż można opisać
jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim wspólna.

 Najlepsza definicja człowieka: istota, która do wszystkiego się przyzwyczaja.

 Trudno przytulić kogoś nieprawidłowo.