Każdemu, kto tonie, należy podać rękę!

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Człowiek może udźwignąć dużo uczuć
na swoich barkach, ogromne ilości, tak nieproporcjonalne jak ogromne liście, które mrówki noszą na swoich chudych ciałkach.

 Chociaż kłamstwo jeszcze istnieje – doskonali się tylko prawda.

 Powołując się na obowiązek, można z drugiego człowieka uczynić niewolnika.

 Nie ufaj zbyt szybko ludziom,
bo łatwo możesz się rozczarować.

 Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.

 Człowiek jest zwierzęciem z natury racjonalnym i społecznym.

 Kto sądzi swego bliźniego, może się zawsze pomylić. Kto mu przebacza, nie myli się nigdy.