Nie ganiaj za ludźmi, nie muszą Cię lubić. Ci, którzy ...

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Są ludzie, którzy tak bardzo wychwalają swój kraj,jak gdyby chcieli go sprzedać.

 Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.

 Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

 Czasem pewne nawyki trudno przełamać, nawet kiedy człowiek bardzo się stara.

 Powołując się na obowiązek, można z drugiego człowieka uczynić niewolnika.

 Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.

 Jestem przede wszystkim człowiekiem, takim samym jak Ty.

 Ludzie boją się dotyku, bo dotyk przeznaczony jest dla najbliższych, bo nie wypada, bo dotyk ma podtekst erotyczny, bo dotyk ukaże słabość, odsłoni prawdziwe uczucia. Bez ustanku dotykamy tylko klawiatury, klawiatury telefonów...

 Przez TY człowiek staje się JA.