
Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko ...
Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy, gdy go nie czuje...
„ Człowiek może stać się na prawdę silny dopiero wtedy , gdy postanowi chronić coś naprawdę ważnego dla siebie .”
Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są
jak wielkie brzemię.
Kto jest wewnętrznie dobrze usposobiony i uporządkowany, nie zważa na dziwne i przewrotne ludzkie podstępy.
Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.
Człowiek nie staje się tak łatwo dorosłym. Nie może się stać.
Być może istnieje nawet możliwość wyzwolenia całkowicie nowych funkcji operacyjnych czy poznawczych mózgu u człowieka, które nigdy dotychczas nie wytworzyły się jeszcze w sposób naturalny. Mózg jest przecież układem nadmiarowym, co wykazała dobitnie chociażby historia człowieka (porównajmy praczłowieka z człowiekiem współczesnym). Możliwe więc, że kiedyś będziemy mieli więcej fantazji i zaczniemy przekształcać także człowieka, bo
do tej pory przekształcaliśmy rzeczywistość.
Wspomnienia to jedyna rzecz której nikt nie może Ci odebrać. Jeśli nie masz wspomnień to już nie jesteś sobą.
Znają siebie jedynie ludzie płytcy.
I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.
Kłamstwo ma krótkie nogi.