Nie podoba mi się wyniosłość, nie
podobają mi się ludzie, którzy stawiają
siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać
im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile
jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.
Nie ma nikt takiej nadziei jak ja.
Nie ma nikt takiej wiary w ludzi cały ten świat.
Nie ma nikt tylu zmarnowanych lat.
Nie ma nikt bo któż to wszystko
mieć by chciał.
Nie możesz jeść ponad swój apetyt. Druga połowa bochenka należy do drugiego człowieka, i jeszcze trochę powinno zostać dla przypadkowego gościa.
Solidarność, miłość, godność - dopiero w imię tych rzeczy postępując - postępujemy jak ludzie.
Definiują Cię dwie rzeczy: Twoja cierpliwość, gdy nie masz nic i Twoja postawa gdy masz wszystko.
Potrafię współczuć cudzym bólom,ale nie przyjemnościom.Jest coś dziwnie nudnego w szczęściu innych ludzi.
Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.
Owoc dojrzewa i spada. Człowiek czasami musi upaść, aby dojrzeć...
Czasem nawet w kłamstwie
można znaleźć ziarno honoru.
W mowie pewnych ludzi słychać błędy ortograficzne.
Nie pozwól, aby wczoraj
zabrało ci za dużo dzisiaj.
