Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść ...

 Ludzi należy brać jakimi są.

 Życie zbyt jest krótkie, by człowiek miał brać na siebie ciężar cudzych błędów. Każdy żyje swym życiem i płaci za to odpowiednią cenę.

 Strach i ból mogą Cię dotknąć tylko wtedy, gdy im na to pozwolisz.

 W każdej religii człowiek religijny jest wyjątkiem.

 Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.

 Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Tylko pamiętaj, by zawsze być sobą i nie bać się mówić tego, co myślisz, albo tego, by głośno marzyć.

 Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.

 Być człowiekiem, to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd
w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które
odnieśli nasi towarzysze. To
kładąc swą cegłę czuć, że się
bierze udział w budowie świata.