Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść ...

 Tego gatunku ludziom nic się nie grozi, nim nie spełnią swego zadania.

 Czasem zdarza się, że człowiek
Najcnotliwszy – szewcem trąci,
Podczas kiedy duch służalczy
Ambrą pachnie i lawendą.
Są dziewicze czyste dusze,
A czuć od nich szare mydło,
Gdy występek się częstokroć
Różanemi wody myje.

 Prawda jest dziwniejsza od
fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.

 Kto nie chce być bohaterem świętości, ten staje się tchórzem grzechu.

 Szlachetny człowiek woli stracić swój honor niż świadomość.

 Nie sposób być zbyt ostrożnym w wyborze własnych wrogów.

 Zwierz walczy ze zwierzęciem, boi się człowieka,Człowiek walczy z człowiekiem, od ducha ucieka.

 I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.

 Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.

 "Kiedy inni widzą cię jako dobrego,ty możesz być zapalonym złoczyńcą".