Geniusz ludzki może oddychać swobodnie tylko w atmosferze wolności.

 Nieważne jest w moich oczach, czy człowiek będzie mniej, czy więcej posiadał. Ważne jest, czy będzie mniej, czy bardziej człowiekiem.

 Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.

 Czas robi swoje. A ty człowieku?

 Nie jestem gadułą. Chyba, że złapię z kimś kontakt, wtedy dostaję słowotoku.

 Tak naprawdę trudno było zdefiniować naszą relację. Nie byliśmy parą, ale trzymaliśmy się razem. Byliśmy gdzieś pomiędzy.

 Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.

 Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźcie od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Zrozumcie, nawet obłąkani to tylko ludzie.