Ludzie, którzy otwarcie pokazują swoje uczucia, ani nie są głupi, ...

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać. 

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.

 Nieważne co myślą o tobie ludzie. Ważne kim jesteś dla samego siebie.

 Ludzkość stawia sobie zawsze takie zadania, które jest w stanie rozwiązać.

 Jeśli jesteś człowiekiem, przypatruj się tym, którzy nauczyli się wielkich rzeczy, nawet jeśli dopadło ich nieszczęście.

 Mam coraz mniej ochoty na widywanie się z ludźmi, czasami nie widuję nikogo tygodniami i wcale mi tego nie brakuje. Dużo czytam, mało mówię, to wszystko.

 Człowiek jest atakowany coraz większą ilością informacji, które mają coraz mniejsze dla niego znaczenie.

 Strach i ból mogą Cię dotknąć tylko wtedy, gdy im na to pozwolisz.

 Nie ma nic gorszego niż człowiek, który się czegoś spodziewa...I którego nic nie spotyka.