W dzieciństwie mogło spotkać nas wiele jednoznacznych wydarzeń, które wywołały w nas traumę odczuwalną do dzisiaj. Niektóre jednak wydarzenia są przez nas ignorowane i nie traktujemy tego jako trauma, mimo że do tej pory mają na nas ogromny wpływ. Co się do nich zalicza?
Brak wymagań, obowiązków, reguł
Dla każdego dziecka jest to wymarzony scenariusz, kiedy nie musi specjalnie zadawalać siebie i ludzi dookoła. Nie posiada żadnych obowiązków, a więc może tak naprawdę robić, co chce. W rzeczywistości jednak uczy to braku dyscypliny, a co więcej, uczy to dziecko, że i tak nie zostanie zauważone i nadal może robić wszystko bez względu na konsekwencje.
Dobry i zły rodzin
Pojawiają się sytuacje, kiedy rodzic lub oboje z nich są całkowicie niedostępni emocjonalnie dla dziecka. Nie okazują ciepła, miłości, troski, wrażliwości, wsparcia i zainteresowania. Budują mur między sobą a dzieckiem już od samego początku. To sprawia, że dziecko nie jest w stanie nauczyć się tego, czym są emocje i jak można nimi się posługiwać.
Przemoc psychiczna
Ten rodzaj przemocy jest bardzo rzadko zauważalny, szczególnie jeśli jest się dzieckiem. W przypadku dzieci przemoc psychiczna nie jest jedynie odbieraniem motywacji i obniżanie poczucia własnej wartości, ale również słowne poniżanie oraz upokarzanie.
Ignorowanie uczuć
Niektórzy dorośli zapomnieli już, jak to jest być dzieckiem, a więc zaczynają lekceważyć emocje swoich dzieci. Coś, co dla nich jest błahostką, dla dziecka jest ogromnym wydarzeniem, a więc ignorowanie tego uczy je jedynie, że nie powinno się okazywać emocji. To sprawia, że dziecko zaczyna butelkować w sobie emocje i przestaje okazywać jakiekolwiek uczucia.
Presja i rygor
Jest to zupełne przeciwieństwo tego, co zostało wcześniej wspomniane. Jest to schemat, w którym dziecko już od najmłodszych lat dostaje ogromną ilość obowiązków oraz wywierana jest niewyobrażalna presja. Powoduje to, że dziecko żyje pod nieustannym stresem, co doprowadza do ciągłego życia w niepewności i lęku, nawet już jako dorosły.
