Aby mnie obrazić najpierw muszę uznać twoją opinię za wartościową.

 Gdy człowiek ma przed sobą kilka dróg, gdy męczy się i waha i nie wie, którą wybrać – niech wybiera drogę honoru, ta zawsze będzie właściwsza.

 Człowiek, gdy ma wybór, wybiera zwykle dobro. Zło wybiera wtedy, gdy wydaje mu się, że nie ma wyboru.

 Ludzi należy brać jakimi są.

 W mowie pewnych ludzi słychać błędy ortograficzne.

 Tam, gdzie inni ślepo podążają za prawdą, ty pamiętaj że nic nie jest prawdą.

 Niech będzie błogosławiony człowiek, który nie mając nic do powiedzenia powstrzymuje się od ubrania tego faktu w słowa.

 Nic tylko chłód i pustka.

 Nie ma nic piękniejszego niż pobudzać ludzi do śmiechu.

 Nie lubię opowiadać o sobie. Niech mówi o mnie to, co robię.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.