Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne, jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.

 Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.

 Niektórzy ludzie tak wstydzą się samego siebie i nienawidzą swej osobowości, że wolą być tym drugim po alkoholu.

 Nic do końca nie zniknie, to jest zasada uniwersalna; 'smierć' to słowo bez sensu, tylko subiektywizm człowieka stwarza pojęcie 'nikczemności’.

 Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.

 Wiecie czemu niektórzy ludzie się nie uśmiechają .
- Boją się ?
- Coś się stało ?
- Są bite

 “- Bywa, że palisz mosty?
- Tak, bo nie lubię ciągnąć za sobą niepotrzebnych ogonów. Mamy jedno życie i szkoda go na ludzi, którzy na nas po prostu nie zasługują. Nie jest tak, że natychmiast kogoś skreślam. Związki, bez względu na to, czy miłosne czy przyjacielskie, wymagają pracy. Należy starać się zrozumieć drugą stronę, odkryć, co ma w głowie, włożyć w tę relację wysiłek. I dopiero kiedy okaże się, że wszelkie sposoby zawodzą, można odpuścić. Bo nie ma sensu się męczyć. Spaliłam za sobą wiele mostów i wcale tego nie żałuję. Myślę, że jestem bogatsza o to doświadczenie. Dzięki temu też pewne sytuacje mnie nie rozpraszają i skupiam się na rzeczach dla mnie najważniejszych. I na ludziach, na których naprawdę mi zależy.”

 "Bo gdy serce się łamie to dusza też znika,
a bez duszy człowiek jak różdżka bez magika.
Nie ma kto żyć a szkoda umierać,
bo brak tej duszy która Twoją wspiera."

 Człowiek rodzi się bez nienawiści, a potem go uczą. Większość osób przestaje myśleć, kiedy kończą edukację, i to jest początek ich niewoli. Niewolnik nigdy nie jest wolny, choć są tacy, którzy zmuszają go do myślenia, że jest wolny.

 Również umieranie jest jednym z naszych życiowych zadań.

 Rzeczywistość to iluzja, choć bardzo uporczywa.