Tak bardzo pragnę, żeby strach przed, dobrą decyzją mnie opuścił, ...

 Życie jest tylko krótkim przestoju między dwoma nicościami, jak błyskawica w wiecznej ciemności; trzeba przeżyć je jak najlepiej - jakie by nie było.

 Jeśli chcesz poznać wielką prawdę, zacznij od alfabetu.

 Człowiek jest tylko tym, co robi z tym, co zrobiono z nim. To, co zrobimy z naszą wolnością, definiuje nas jako jednostki. Pojedynczy akt może zmienić nasze życie na zawsze.

 Ludzie mają irracjonalną potrzebę sprawowania kontroli.
Nie dosiedli konia, żeby czerpać przyjemność z jazdy.
Nie oswoili psa, żeby stał się ich przyjacielem.
Nie stworzyli samolotu, żeby móc przelecieć nad oceanem.
To wszystko zaczęło się od jednego - kontroli.
Kiedy tracisz kontrolę, wszystko zaczyna się sypać.

 Skłonności do próżnowania trzeba przezwyciężyć pracą.

 Człowiek jest tym, co powinien być, czyli nie tyle istotą ludzką z daną naturą, co twórcą samego siebie, istotą zobowiązaną do doskonalenia siebie przez ponoszenie odpowiedzialności za swoje czyny.

 Drogą do nieba jest wypełnianie obowiązków na ziemi.

 Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.

 Ne quid nimisnic ponad miarę.

 Mężczyzna nie zrozumie odwagi kobiety kochanej, a tym bardziej kobiety kochającej. Wtedy, jesteśmy zdolne świat spalić by odratować to co kochamy.