Nie próbuj zrozumieć nie zrozumianego.

 Istnieje tylko jeden naprawdę poważny problem filozoficzny, a mianowicie samobójstwo. Decydować, czy życie jest, czy nie jest warte tego, by je przeżyć, to odpowiadać na fundamentalne pytanie filozofii.

 Człowiek to tylko strzępek całego wszechświata. Ale jest to pomyślne strzępek. W sobie nosi resztę wszechświata.

 Aby istnieć, trzeba uczestniczyć.

 Człowiek, który ma dlaczego żyć, zniesie prawie każde jak.

 Każdy człowiek jest unikalny, nie tylko ze względu na génétique, ale także z powodu nieprzebywalnego charakteru jego doświadczenia świata. W ścisłym tego słowa znaczeniu jest to prawda kryjąca się za starym powiedzeniem, że nie możemy wejść dwa razy do tej samej rzeki - my sami jesteśmy tą rzeką.

 Filozofię uprawiać - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego w ogóle nie ma. Oddać się teologii - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego nie ma i wołał przy tym: "mam go ".

 Sens życia polega na tym, aby cieszyć się z niego i czynić go piękniejszym dla każdej ludzkiej istoty.

 Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.

 Postępuj według takiej tylko zasady,którą mógłbyś chcieć uczynić prawem powszechnym.

 Nie ma niczego na świecie - poza pustką - czego natura nie byłaby w stanie znieść. Stan, który definujemy jako istnienie, jest więc również stanem cierpienia. O zupełnej zgodności z naturą moglibyśmy mówić tylko wtedy, gdyby człowieka nie odczuwało się jako czegoś odmiennego, ale gdyby on sam był naturą.