Człowiek powinien tak bardzo być jednością, aby żaden działający ani cierpiący czyn, nie zdołał go poruszyć; i człowiek powinien stać w pełni swojego istnienia, tak że wszystkie rzeczy, które są i będą i wszystko co kochają albo mogą kochać, nie byłyby w stanie poruszyć go ani obniżyć go.
"Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".
Czy to nie smutne, że większość ludzi musi zachorować, by zdać sobie sprawę z cudowności życia? (z książki Świat Zofii)
A teraz... Och, Boże... Pojawił się ten opasły gnój i jedyne, na co miał ochotę, to wyciągnąć swojego smitha&wessona i odstrzelić mu ten pierdolony łeb.
Zrozumienie filozofii nie polega na zdobyciu jakiejś specjalnej wiedzy, ale na przemodelowaniu naszego postrzegania rzeczywistości. Filozofia to nie tyle nauka, co sztuka pytania i wątpienia.
Wielka świętość polega na wypełnianiu małych obowiązków.
Istota obowiązku: nie czyń innym tego, co tobie sprawiałoby cierpienie.
Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana
woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto – mroczne leśne ścieżki.
Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.
Wielu z tych, którzy pozornie są wewnątrz - jest na zewnątrz; wielu z tych, którzy pozornie są na zewnątrz - jest wewnątrz.
