Wiara jest jak obrazy, które widzimy podczas marzeń. Możemy wiedzieć, że to tylko marzenie, ale nie możemy zaprzeczyć istnieniu tych obrazów. Podobnie jest z wiarą. Wiemy, że to nie jest rozumowanie, ale nie możemy zaprzeczyć, iż stwarza ona rzeczywistość, w której żyjemy.
Człowiek powinien tak bardzo być jednością, aby żaden działający ani cierpiący czyn, nie zdołał go poruszyć; i człowiek powinien stać w pełni swojego istnienia, tak że wszystkie rzeczy, które są i będą i wszystko co kochają albo mogą kochać, nie byłyby w stanie poruszyć go ani obniżyć go.
Człowiek, który nie wie, co to jest życie, nie może wiedzieć, co to jest śmierć. Śmierć jest niewątpliwie wyzwoleniem dla wielu ludzi, za którą po tylu straszliwych cierpieniach powinni być wdzięczni.
Istnieje tylko jeden naprawdę poważny filozoficzny problem: samobójstwo. Określenie, czy życie jest, czy też nie jest warte trudu, stanowi podstawową sprawę filozofii.
Filozofia nie jest teorią, ale działaniem. Czyjś nie jest filozofem, jeśli tylko spekuluje na temat natury rzeczywistości, systemów, a nie filozofuje wobec natury rzeczywistości, systemów. Przede wszystkim, będzie filozofem ten, kto potrafi żyć w zgodzie z naturą rzeczywistości, systemów.
Najtrudniej zrozumieć najbardziej oczywistą rzecz: że istnieje rzeczywistość podobna do nas, której istnienie łączymy z naszym własnym. Żyjemy, przeżywamy, ale stosunek do nas samych i do świata, w którym żyjemy i pragniemy żyć, czujność umysłowa, której nadajemy znaczenie, zatem stracić pojęcie, że jesteśmy jedno z tym, co nazywamy naszym „ja”.
Przez całe życie należy się uczyć żyć i - co może jeszcze bardziej cię zdziwi - przez całe życie należy się uczyć umierać.
Dwa razy byłem na progu ruiny: raz, kiedy zostałem w sporze pokonany, a drugi raz - kiedy spór wygrałem.
Hipokryzja to hołd, jaki zło składa cnocie.
"Żaden człowiek nie wybiera zła dlatego, że sam jest zły: myli mu się ono ze szczęściem i dobrocią, których pożąda"
