Kiedyś odejdę, tak nagle bez słowa.
Zniknę bez wieści, umilknie ma mowa.
Dobrze wiedziałaś,
kiedy to nadejdzie,
że upadnę cicho, nim słońce wzejdzie.
Nie miej więc żalu, żyj jak żyć chciałaś,
gdy na swojej drodze, mnie jeszcze nie znałaś.
Bo gdy odejdę, to nigdy nie wrócę,
a tragizm tej bajki, Jemu zanucę...
Dobrze spełniać to, co ode mnie zależy, a dobrze spełniać to, co ode mnie nie zależy - oto jest cała doskonałość i źródło prawdziwego szczęścia na świecie.
Wiedza, która nie jest zdolna do jasnej obrony, albo jest fałszywa, albo przynajmniej powinna być uznana za bliską fałszu; nie powinno się jej zatem przyjmować do użytku, dopóki nie zostanie poddana doświadczeniu.
Człowiek jest jedyną istotą, która jest tym, czym jest, nie dlatego, co jest, ale dlatego, co myśli. Człowiek istnieje tylko dla siebie, jest jedyną istotą, która zna siebie, rozumie siebie i posiada świadomość swojego istnienia. Pozostałe istoty istnieją dla innych, nie dla siebie.
Wewnątrz, jak chcesz, ale na zewnątrz według zwyczajów.
Człowiek nie jest ani aniołem, ani bydlęciem, nieszczęście w tym, iż kto chce być aniołem, bywa bydlęciem.
Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.
Życie od śmierci może dzielić naprawdę cienka linia.
Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.
Bóg nie ma głupcom za złe,
że się nie uczą, lecz ma za złe mądrym, że nie uczą głupców.
