Podobnie jak głowę i oczy przyzwyczailiśmy dozwolone manipulacji rzeczywistości, w której żyjemy i do interpretacji jej w nasz sposób. Dlatego nie widzimy rzeczy jakie są prawdziwie.
Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.
Człowiek rodzi się jako nic, staje się czymś i umiera znowu jako nic. Co ma zatem sens walcząc przez całe życie, by osiągnąć fałszywe znaczenia?
Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem.
Znów zasnę, obudzę się, zasnę, obudzę się i jakoś zleci. Codziennie budzę się i wlepiam wzrok w puste ściany. Czerń i smutek przygwoździły mnie twardo do ziemi. Jedną nogą stoję tutaj, a druga jest gdzieś w krainie szczęścia.
Gdybyśmy narzucili ludziom od największego dzieciństwa doświadczenie tylko faktów zmysłów, nigdy nie odkryliby oni prawdy.
Nic się na Ziemi bez przyczyny nie dzieje.
Jeśli ktoś źle mówi o tobie, nie broń się przeciw zarzutom, ale powiedz: na pewno nie wie o innych moich błędach i wadach, w przeciwnym razie nie mówiłby tylko o tych, tak błahych.
Człowiek, który nigdy nie popełnił błędu, nigdy nie próbował niczego nowego.
Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.
