Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Kiedy los wtrąca się w twoje życie, nic na to nie poradzisz, przegrałeś.

 Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.

 Bywają noce tak pełne udręk, że
nazajutrz należałoby zmienić nazwisko,
bo nie jest się już tym samym, co pierwej.

 Jesteśmy myślami pełnymi uczuć i uczuciami, które chcemy zrozumieć

 Można założyć maskę, pod którą inni nic nie zobaczą.

 Zło jest jak bumerang – szybko wraca do osoby, która je wysłała.

 Żyć trzeba niebezpiecznie albo w ogóle.

 Jestem jak statek, który jeśli nie wejdzie do portu to utonie...

 Bitwy są te same co zawsze. Po prostu trudniej rozpoznać wroga.