Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować ...
Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.
Mam oczy i uszy, a w razie potrzeby także ostrza ukryte w cichych dłoniach.
Aby istnieli wielcy poeci, muszą być wielcy czytelnicy.
Bieguny leżą tam, gdzie je sobie sami wyznaczymy.
Wschodzące słońce zbyt jaskrawe dla jej gasnących oczu.
Mężczyzna może i powstał pierwszy, ale to kobiety są idealne, a nie te prototypy ...
Człowieka można znacznie lepiej poznać, obserwując jego reakcje wtedy, kiedy przegrywa, niż wówczas, gdy wygrywa.
Ktoś, kto czepia się drobiazgów, jest już przekonany.
Świat jest taki, jakim go stworzysz.
"Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu. Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela, żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy. Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie. Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas." Zielona mila (1999)
Być przez całe życie niekochaną - to jeszcze trudniej niż być przez całe życie niekochanym.