
Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować ...
Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.
Współczucie upośledza myślenie.
Kiedy oskarżenie o złodziejstwu pada z ust złodzieja, nie należy tego brać dosłownie.
Wszystko, co Cię oburza i na co silnie reagujesz u drugiego człowieka, istnieje także w Tobie.
Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.
Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.
Życie to zawieranie kompromisów. Podejrzany jest każdy, kto nie umiera z głodu.
Zawsze znajdzie się ktoś, kto bardziej jest więźniem niż ja.
Często usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.
Mężczyźnie nie mówi się połowy tego,
co powinien wiedzieć, i ani słowa na temat, na który chciałby coś wiedzieć.
Nikt z nas nie zna skutków własnego okrucieństwa.