Symptomem najgorszego
upadku jest to, jeśli zaczynamy zazdrościć ludziom żyjącym złudzeniami.

 Dobrze jest czuć się kochanym.

 Smakuje jak arbuz po
życiu w pragnieniu. Jest jak powietrze
po latach spędzonych pod wodą. Jest jak życie.

 Łatwiej jest nienawidzić kogoś, kogo się kochało, niż pozostać obojętnym.

 Nasza epoka zdycha z moralnego sceptycyzmu i duchowej nicości!

 Może to, czego człowiek
pragnie najbardziej, to nie tyle
być kochanym, ile rozumianym.

 Jakże łatwo można dać się zwieść, wierząc, że człowiek jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

 Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak
on się ładnie uśmiecha: prosto w moje serce.

 Nie przepraszaj za płacz.
Bez takich uczuć jesteśmy tylko robotami.

 Nie ma łatwiejszej do rządzenia społeczności niż ta, która odrzuca koncepcję społeczeństwa.