W każdej podróży jest kropla śmierci.

 I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.

 Można uciekać tak szybko, jak się da, ale nieszczęście i tak jest szybsze.

 Nie ma na świecie rzeczy, której by człowiek potrzebował bardziej niż życia. Dlatego ludzie tak często je marnują. Bo to, co mają zawsze pod ręką, najchętniej zaniedbują.

 Czyjeś jest to przeznaczenie, Ciri. A my, moja droga, musimy iść swoją drogą. I nie zawsze jest to droga, którą byśmy chcieli.

 [...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.

 (...) zdolność do zabijania jest fundamentalna dla każdego zdrowego człowieka.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.