W każdej podróży jest kropla śmierci.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 Życie... nienawidź je lub ignoruj, polubić się go nie da.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.

 Być, nie będąc widzianym.

 Wiedza nigdy niczego nie wyjaśnia, tylko komplikuje.

 Ta absolutna redukcja potrzeb i oczekiwań dawała jej swoiste poczucie wolności.

 W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 Narzucanie swojej woli jest
właśnie tym, czego miłość nie robi.

 On był równie delikatny jak jesienny
motyl czekający, aż zniszczy go pierwszy mróz.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?