To własne wspomnienia, nie duchy, nawiedzają ludzi.

 Zupełnie jakbyśmy poznali się tylko po to, żeby się ze sobą żegnać.

 Na to nie ma żadnych tabletek. Na to
pomaga jedynie czas. Złamana dusza musi się
zrosnąć, tak samo jak zrastają się połamane kości.

 Wyspy, których nazwa brzmi "może" są wrogie dla ludzkiego życia.

 Życie jest snem, śmierć budzeniem się w grubej rzeczywistości; Inny to ślady na utwardzonym piasku brzegu, a inny na miękkim; jeden zostaje, inny jest zmyty falą. Lecz mieszka w nas jakiś instynkt, który podpowiada, że jest to tylko ślad, a nie człowiek.

 Zawszę Cię złapię, kiedy będziesz upadać.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Tylko nudni ludzie się nudzą.

 A wówczas pozdrowił Śmierć
jak starego przyjaciela i poszedł
za nią z ochotą, i razem, jako równi
sobie, odeszli z tego świata.

 - Prawda - mówi - to tylko brutalne przypomnienie, dlaczego wolę żyć w kłamstwie.

 Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.