Ale nie można wiecznie żyć wspomnieniami, które są jak wielkie ...
Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.
Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco
mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.
Czasem lepiej powiedzieć coś głupiego, niż w ogóle sie nie odezwać.
Przewaga nie zawsze okazywała się przewagą. Słabość nie zawsze była słaba
(...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.
Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.
Łatwo komuś nagadać w gniewie, trudniej to potem naprawić.
Nie wybieraj ludzi według tego, jak wyglądają, bodaj duchy były w ciałach krasnoludów, a nie ludzi. Wybieraj ludzi według tego, jak działają. Boje są wygrywane przez tych, którzy rzucają kamieniami, a nie przez tych, którzy mają kamienie rzucane w nich.
Lecz tę, którąś w życiu
znienawidził w śmierci ukochasz.
Życie to jeden wielki, śmierdzący bajzel i na tym polega jego piękno.
Nie wystarcza, że zdania są dobre, dobre powinno być też to, co się z nimi robi.