Ale nie można wiecznie żyć wspomnieniami, które są jak wielkie ...

 Ciągle przed oczami stanęli mu jak żywi Behemot triumfujący nad półtorametrową salamą, Azazello otwierający nietoperzymi skrzydłami białą koszulę, Woland stojący na dziedzińcu i dający cynowemu rycerzowi przykazanie wysłać go, Mistrza, na emeryturę.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

 Zazdrość, mimo setek swych oczu, myli nas jeszcze częściej niż ślepota naszej ufności

 -Więc kimże w końcu jesteś?
-Jam częścią tej siły, która wiecznie
Zła pragnąc, wiecznie czyni Dobro.

 Zawsze uważałem, że przemoc to ostatnia deska ratunku ludzi niekompetentnych, a puste groźby są wyłączną domeną krańcowych nieudaczników.

 Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.

 Chciałabyś, żeby miłość
dowiodła ci, że istnieje. Nie tędy
droga. To ty masz dowieść, że istnieje.

 Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.

 Mężczyźni są dziwnie ciekawi tego, co im boleść sprawić może.

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.