Te cholerne filmy. Potrafią zrobić człowiekowi wodę z mózgu.

 (…) życie, o którym marzył, jego jedyne pragnienie, nigdy nie istniało.

 Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

 Walczyć o życie na tyle długie,
by przeżyć je u jego boku. Walczyć o
jedyną rzecz tak dobrą, tak szlachetną,
tak potężną, że w jej imię warto
zaryzykować wszystko. Miłość.

 Odwaga w dużej mierze
może zakryć czyjąś głupotę.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.

 Po to są właśnie najlepsi przyjaciele.
Tak właśnie postępują.
Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.