Kiedy uciekam, ważna jestem ja, uciekająca. Zapominam dokąd, bo już ...

 Póki życia, póty nadziei.

 (...) wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.

 Wyspy, których nazwa brzmi "może" są wrogie dla ludzkiego życia.

 Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.

 Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego - od środka.

 Teraz świtało, a ja wiedziałem, że ten dzień będzie pierwszym dniem mojego nowego życia. I chociaż bałem się cholernie, poczułem, że jednak był w tym jakiś sens, żebym pojawił się na tym świecie. Bo urodziłem się po to, aby spotkać ją.

 Są w życiu chwile, kiedy czas i przestrzeń stają się głębsze, a poczucie istnienia ogromnie się nasila.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.