Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś ...
Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś staje się motłochem.
Udostępnij:
Inspiracje:
Zupełnie jakbyśmy poznali się tylko po to, żeby się ze sobą żegnać.
Ironia życia leży w tym, że żyję się do przodu, a rozumie do tyłu.
Brakowało mi sił na płacz.
Z fałszywymi plotkami nie da się walczyć, nie pogarszając przy tym sytuacji...
Przejdzie. Wszystko przechodzi. Nie
ma gorszego snu jak życie i też przechodzi.
Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.
Głupio jest tęsknić do kogoś, kto tak konsekwentnie działa nam na nerwy.
Jeśli nie otworzysz się na ból, nigdy nie otworzysz się też na radość.
Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwaj grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię.
Prawie się nie liczy. Musisz stawić czoło temu co jest.