...nawet jeśli wszystko jest stracone i przepadło na zawsze, pozostaje ...

 Nie ma ciemności, która by mogła przyćmić blask, który pochodzi z wewnątrz. Czasem to, co tracimy, jest tym, czego naprawdę potrzebujemy. A to, co naprawdę potrzebujemy, jest tam, gdzie nigdy nie patrzymy.

 Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.

 Mieliśmy osiemnaście lat
i zaczęliśmy miłować świat i istnienie;
kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.

 Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.

 Każdy umiera inaczej. Istnieje wiele rodzajów śmierci. Ale ostatecznie zostaje tylko pustynia.

 Wpuszczenie innych do swojego
życia może być trudne, pozwolenie im
na to, by się naprawdę zbliżyć. Czasami
samotność wydaje się bezpieczniejsza.

 Nie można przestać kogoś kochać w jeden dzień. To nie takie proste.

 Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 Pamiętaj kochanie, kiedy śnisz o mnie, niech to będą piękne sny.

 W dzisiejszym świecie nikt nikogo z niczego nie rozlicza.