Nie jest przyjemnie zrobić z siebie głupca z powodu swoich uczuć.

 Kiedy serce zostaje zranione, podejmuje własne decyzje.

 Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 - Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?

 Ludzie patrzyli z daleka, bo z
daleka łatwiej patrzeć na taką rozpacz.

 Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.

 Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.

 Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.

 Trzeba żyć. Angażować się we wszystko i starać się nie myśleć o siniakach.

 Z czasem wcale nie
stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.