Magia ma swoją cenę. Jest nią cierpienie.

 Świat jest moim wyobrażeniem.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Pamiętaj czytelniku, że mimo słabości miał serce.

 Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

 (...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Rzecz zawsze sprowadza się do dwóch możliwości. Zacząć żyć albo zacząć umierać

 Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś, wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba.