Istnieją historie, które, jeśli otworzymy przed nimi nasze serca, ranią zbyt mocno.
(…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.
Nienawiść wygasa dość szybko. Można
starać się ja sztucznie podtrzymywać,
ale to się nie udaje. Nienawiść nie
jest tak silna jak miłość.
Dno jest dużo głębiej, aniżeli nam się wydaje.
Czyjeś jest to przeznaczenie, Ciri. A my, moja droga, musimy iść swoją drogą. I nie zawsze jest to droga, którą byśmy chcieli.
Ten świat jest równie
piękny, co niebezpieczny. Ludzi, którzy
popełniają błędy, po prostu się eliminuje.
Nikt - szepnęła pani Neville - tak naprawdę nie dorasta.
Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.
Ludzie – o ile można ich tak nazywać – którzy otoczają nas od urodzenia, mają wpływ na nasze życie, na naszą śmiertelność. Tworzymy razem pewnego rodzaju społeczną tkankę, do której wszyscy należymy.
Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.
