
W grze, jaką prowadzimy, nie możemy odnieść zwycięstwa. Ale niektóre ...
W grze, jaką prowadzimy, nie możemy
odnieść zwycięstwa. Ale niektóre przegrane
są mimo wszystko lepsze od innych.
Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.
Podróż, której końca człowiek nie pragnie, zawsze przebiega szybko.
Całymi dniami leżeli na łące pełnej kwiatów, zasłaniając oczy przed słońcem i szepcząc sobie obietnice, których nie byli w stanie dotrzymać.
Są dwa uczucia, których natura ludzka nie znosi: wdzięczność i wspólne poczucie winy.
Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.
Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.
Życie jest tam, gdzie płynie krew.
Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.
Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.
Lęk wysokości świadczy o braku zaufania do sobie, nie masz pewności, czy nie skoczysz.