Nie proszę Cię o nic. Nie wiem, jak to powiedzieć. ...
Nie proszę Cię o nic. Nie wiem,
jak to powiedzieć. Czuję się, jakbyś mnie zbudziła ze snu i okazało
się, że jesteś snem, który śniłem.
Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.
Najcenniejsze, co inni mogą nam ofiarować, to czas - jego wartość wyznacza śmierć.
To nie ból, lecz strach przed
bólem zmusza człowieka do uległości.
Niekiedy uwolnienie gniewu jest gorszym błędem niż powściągnięcie go.
Człowiek czuje się lepiej, widząc tak szczerą miłość.
- Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.
Człowiek rzadko zna swą własną moc.
Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.
W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.
Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.