Jednak największy kłopot mam ze słowem "jestem".

 Pięknych rzeczy nie trzeba dotykać.

 Miłość to nie tylko uczucie-to sztuka-i jak każda sztuka nie kończy się na inspiracji, lecz wymaga pracy.

 Życie jest serią kolizji z przyszłością; to nie jest suma tego, co byłoby 'do przewidzenia', to jest wprowadzenie zaskakujących zdarzeń, przestrzeń, w której biegniemy, z nadzieją i strachem, by spotkać.

 Jeżeli nie można być świętą, to lepiej już być potępioną.

 Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.

 Gdy okaże się,że ta jedyna jest warta czekania. Poczekasz.

 Świat jest, jaki jest, i najlepsze, co możemy zrobić, to się z tym pogodzić.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Człowieka nie ocenia się po tym, ile razy upada. Ważne jest, ile razy się podnosi.

 Pożądanie zawsze zwycięża.