Niepokoiło mnie zawsze, że Rimbaud był infernalnym panem młodym, a ...
Niepokoiło mnie zawsze, że Rimbaud był infernalnym panem młodym, a Verlaine - głupią dziewicą.
Udostępnij:
Inspiracje:
Każdy człowiek jest rzeką, płynie i przemija; ale tak jak rzeka ma szerokie brzegi pełne koryt i nurtów, tak i człowiek ma spacery możliwości - jest nie tylko on, ale też jego możliwe ja.
Historia żyje pamięcią. Umiera, gdy przestaje z nią rozmawiać.
Czasami dobre wiadomości
bywają tak niewiarygodnie dobre, że są złe.
Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.
Nikt nie urodził się złym człowiekiem, tak samo jak nikt nie rodzi się samotny. Stajemy się tacy przez wybory, których dokonujemy,
i okoliczności, w jakich przychodzi nam żyć.
Napisałem kartkę. Bo unikam osobistego kontaktu jako niepotrzebnej straty energii.
Nie zapominaj, że jesteś lekarzem, możesz więc zacząć ją leczyć, nieważne z czego.
Każde nasze działanie powoduje konsekwencje.Czasem niezwykle rozciągnięte w czasie .Ale zawsze.
Gdyby Boga nie było, należałoby Go wymyślić.
Samotny wśród ludzi.