
To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim ...
To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.
Życie to nieustanna walka, polegająca nie na unikaniu błędów, ale na wykorzystaniu ich owoce, jak zarazy wykorzystują nasze ciała ścigając swoje własne cele.
- Czy wasz ojciec nie żyje?
- Tak. - Przykro mi. Na co zmarł?
- Na miecz między żebrami.
Pójdę z Tobą, chyba
że mnie na łańcuch wezmą.
Burzę i odbudowuję świat ze swojego snu,a rano próbuję sobie przypomnieć,jak odbudować siebie.
Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.
[…] nigdy nie można być zbyt szczupłym ani zbyt bogatym.
Człowiek planuje, Bóg z tego żartuje.
Umrzeć to każdemu dobrze robi...
Nie zawsze musi istnieć jakiś dobry
bohater. Tak jak i nie zawsze musi istnieć
zły. Większość ludzi plasuje się gdzieś pośrodku.
Serca są kruche.I nawet kiedy człowiek zdrowieje,już nigdy nie jest taki jak wcześniej.