Przyjaciele przychodzą i odchodzą, a rodzina zawsze zostaje.

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 Związku nie da się skroić na
miarę: ludzie miewają wady. Miłość nie przychodzi, o tak - pielęgnowanie uczucia to czasem ciężka praca. To właśnie nasze niedoskonałości czynią nas wyjątkowymi.

 Niezależnie od obrotu Ziemi, wszyscy żyją w snach.

 Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.

 Ludzie w rzeczywistości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 Ona pachnie jak czekolada. A ja nie lubię, jak się mnie bije — plątałem się w panice.

 Śmierć to nie koniec. Jest tylko zmianą naszej świadomości. Stałym jest tylko Życie i Miłość. Życie nie umiera, prowadzi cię ponad granice śmiertelnej egzystencji. Miłość nie zanika, jest wiecznym źródłem inspiracji.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.