Życie wychowuje.

 Ile może być krzyku w milczeniu?

 Im dalej uciekasz, tym bardziej się zbliżasz.

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 Kocha się za nic i mimo wszystko.
Nie tylko wtedy gdy jest dobrze i pięknie.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 Lęk oznacza głębokie, mdlące
poczucie, że za chwilę stanie się coś strasznego.

 Ludzie małoduszni zawsze usiłują pomniejszyć innych.

 Cudze szczęście łatwiej zauważyć niż swoje. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Poza tym ilu ludzi, tyle szczęść. Dla jednego szczęście to wór pełen pieniędzy, dla drugiego zdrowe dzieci, a dla trzeciego to, że codziennie rano oczy otwiera.

 Człowiek walczy, by
przetrwać, a nie po to, by się poddać.

 To, że potrafisz bez
kogoś żyć, nie znaczy, że chcesz.