Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem, wówczas to, co ...
Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.
Świadomość. Wszystko to funkcja świadomości. Ale świadomość nie trwa wiecznie.
Kiedy się kogoś kocha, zasady przestają obowiązywać.
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.
Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.
Nawet najczarniejsza noc kiedyś
się kończy, trzeba tylko doczekać świtu.
Jak to jednak miło pomyśleć, że tylko człowiek może być draniem.
Ludzie będą zawsze dla
ciebie źli, jeżeli konieczność nie zmusi ich do tego, by byli dobrzy.
Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
Dopiero nieszczęście odkrywa w ludzkich umysłach skarby nieprzebrane.
Kiedy odchodzi ktoś, kogo pragniesz, usiłujesz go powstrzymać, wyciągasz do
niego ręce, masz tym samym nadzieję,
że uda ci się zatrzymać jego serce. Ale
nic z tego. Serce ma niewidzialne nogi.