Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 Można też trzymać się prawdy.
Prawda bywa okrutna, a czasem bolesna,
ale przynajmniej jest prawdą. Dzięki
niej cała sprawa ma jakiś sens.

 W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.

 (...) lepiej jest, w ostateczności, uniewinnić zbrodniarza niż skazać niewinnego.

 Uczucia są nieme. Nie umieją mówić ani dobierać słów.

 Prawdziwa miłość bywa tylko
wtedy, gdy masz kogoś, z kim
możesz przegadać całą noc,
aż do białego rana.

 Nikt nie powinien zostawać
sam na starość, ale to nieuniknione.

 Pracować nad sobą trzeba do końca życia, bo zawsze jeszcze można coś poprawić.

 Sukces to urzeczywistnienie marzeń młodości.

 Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.