Klnąc zawzięcie po fińsku, polsku i chorwacku...

 Mądrość rodzi się z przetworzenia najlżejszego choćby odruchu emocji.

 Mity, legendy, magia - to
wszystko prawda. I jest częścią
nas. Pielęgnujemy nasze mityczne dziedzictwo, żeby służyło nam w walce z chaosem i ciemnością, które by inaczej pochłonęły cały świat.

 Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

 Ludzie żyją dzięki opowieściom. To one uczą nas, co jest zły, a co jest dobre; wyjaśniają, jak sprostać wyzwaniom i jak zrozumieć siebie.

 Mało osób ceni
przyjaźń, bo mało osób ją odczuwa.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez
ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Kiedy los wtrąca się w twoje życie, nic na to nie poradzisz, przegrałeś.

 Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to,
czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Jeżeli przez całe życie zakładasz, że
musi się ci przytrafić tylko to co najgorsze, to
przecież może się zdarzyć, że się czasem pomylisz.