... pomyłka staje się dopiero wówczas błędem, gdy się przy ...

 Najpierw są tuż obok, niezdecydowanie, onieśmieleni wytęsknioną bliskością, a
potem wpadają w siebie i się w sobie gubią.

 Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.

 Czas odsłania większość tajemnic.

 ... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.

 Lanie nowego wina w stare dzbany jest powszechnym obyczajem nauki.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Świat bez miłości jest martwym światem.

 Wypowiedz życzenie, zanim zgaśnie ostatni promień słońca. Podobno wtedy się spełni.

 Miłość przychodzi sama. Wszystko inne wymaga czasu.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.