Dla ciebie zatrzymałbym świat.

 Zawsze uważałem, że przemoc to ostatnia deska ratunku ludzi niekompetentnych, a puste groźby są wyłączną domeną krańcowych nieudaczników.

 Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.

 Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.

 Jeśli czegoś nie widać, to lepiej żeby w ogóle tam nie zaglądać.

 Potężni są ci, którzy wyglądają na potężnych.

 Ci, którzy umieją się cieszyć żywiołowo, najmocniej także cierpią.

 Małej wartości jest to wszystko, co cenę posiada.

 Zawsze mówiłaś, że najdłuższa podróż zaczyna się od jednego kroku.

 Zdarza się, że kobieta spotyka strzęp człowieka i postanawia go uzdrowić.
Czasem się jej to udaje. Zdarza się, że kobieta spotyka człowieka zdrowego
i postanawia uczynić z niego wrak.
To udaje jej się zawsze.

 Nie ma we mnie nic oryginalnego,
jestem zbiorowym dziełem
wszystkich, których w życiu poznałam.